Gdy jedna strona cieszy się ze zwycięstwa, druga analizuje przyczyny swojej porażki. Osoby głęboko związane ze sceną polityczną Stanów Zjednoczonych zaczynają wskazywać największe, według nich, błędy, które były głównymi powodami porażki obecnej wiceprezydent.
Kiedy Kamala Harris zastąpiła Joe Bidena na czele Partii Demokratycznej w sierpniu, szybko uzyskała poparcie w całej partii i niemal zniwelowała różnicę w sondażach między Bidenem a Donaldem Trumpem. Jednak po obiecującym starcie wiceprezydent zawiodła i nie była w stanie znacząco poprawić swojej pozycji. Krytycy zastanawiają się, czy zrobiła wystarczająco dużo, aby odciąć się od niepopularnego prezydenta i pozyskać wystarczająco dużo Amerykanów, którzy są rozczarowani kierunkiem, w jakim podąża kraj.
Występ w "The View"
Gdy Harris pojawiła się na początku października w popularnym talk-show "The View", miała problem z odpowiedzią na proste pytanie o to, jak jej prezydencja różniłaby się od rządów Bidena. Zapytana, "czy zrobiłaby coś inaczej niż prezydent Biden w ciągu ostatnich czterech lat?", Harris zdawkowo odpowiedziała: "Nie przychodzi mi nic do głowy, jeśli chodzi o decyzje, w których miałam udział". Późniejsze wywiady pokazały, że Harris wciąż ma problem z artykułowaniem różnic między sobą a urzędującym prezydentem, co pozwoliło Trumpowi i innym republikanom podważyć jej wysiłki, by przedstawić siebie jako kandydatkę zmian w momencie, gdy większość Amerykanów uważa, że kraj zmierza w złym kierunku pod rządami Bidena.
Unikanie trudnych pytań
Wywiad w "The View" nie był pierwszym, gdy Harris znalazła się na celowniku krytyków za swoją strategię medialną. Wiceprezydent w dużej mierze unikała rozmów w pierwszych sześciu tygodniach kampanii. Doprowadziło to do rozważań, czy jest w stanie odpowiadać na trudne pytania. Gdy w końcu udzielała wywiadów, Harris była często krytykowana za rozwlekłe lub niesatysfakcjonujące odpowiedzi.
Problemy z wyborem kandydata na wiceprezydenta
Po rozważeniu kilku potencjalnych kandydatów na wiceprezydenta, w tym gubernatora Pensylwanii Josha Shapiro i senatora Arizony Marka Kelly'ego, Harris zdecydowała się na Tima Walza, sympatycznego byłego trenera futbolu amerykańskiego, który został gubernatorem Minnesoty. Harris później określiła ten wybór jako "intuicyjną" decyzję, ale wielu postrzegało ją jako wybór taktyczny, mający pomóc wiceprezydent w zdobyciu poparcia wśród robotników z klasy średniej na Środkowym Zachodzie. Pierwszym ostrzeżeniem było słabe wystąpienie Walza podczas debaty z republikańskim kandydatem na wiceprezydenta, JD Vancem.
Trudności w polityce zagranicznej
Wojna na Bliskim Wschodzie i kontakty administracji Bidena z Izraelem były politycznym polem minowym dla wiceprezydent, która musiała bronić polityki Białego Domu, a jednocześnie próbować odróżnić się od Bidena. Harris robiła to w dużej mierze, podkreślając, że zawsze będzie wspierać prawo Izraela do obrony, ale jednocześnie mówiła z pasją o losie Palestyńczyków w Strefie Gazy i później wzywała do zawieszenia broni w Libanie. Jednak jej stanowiska nadal odstręczały grupy amerykańskich Arabów i młodszych wyborców, a jej wiece były często przerywane przez protestujących Palestyńczyków. Wyborcy ci, stanowiący miliony głosujących, zdecydowali się nie głosować w ogóle. Była to nieco patowa sytuacja – z jednej strony administracja obwiniana była za niewystarczająca pomoc udzielaną Izraelowi przez jednych, z drugiej za niewystarczające zaangażowanie w zakończenie tej wojny przez innych.
Słowa Bidena o "śmieciach"
Być może największa wpadka kampanii Harris nie pochodziła od niej samej ani od jej kandydata na wiceprezydenta, ale od samego Bidena. Tuż przed tym, jak Harris miała wygłosić kluczowe przemówienie, Biden określił zwolenników Trumpa mianem "śmieci" w nawiązaniu do słów komika podczas wiecu Trumpa odnoszących się do Puerto Rico. Sztab Trumpa wykorzystał tę wypowiedź w końcówce wyścigu, porównując ją do słynnej wypowiedzi Hillary Clinton z 2016 roku, w której określiła zwolenników Trumpa mianem „godnych pożałowania”.
rj
