W chicagowskim ogrodzie botanicznym zakwitła i uraczyła odwiedzających swoim wyjątkowo nieprzyjemnym zapachem wyjątkowa roślina - tzw. trupi kwiat. Być może wkrótce zakwitnie ich więcej, co jest niezwykle rzadkim zjawiskiem.
Java jest jednym z dwóch trupich kwiatów (corpse flower), które zakwitły w Chicago Botanic Garden w tym roku. Rośliny te znane są wydzielanego zapachu, który przypomina fetor rozkładającego się miejsca - dzieje się tak w czasie krótkiego okresu ich rozkwitu, który trwa zwykle około 24 godzin.
Java zakwitła w środę, o godz. 8:38 pm - podała rzeczniczka ogrodu, Gloria Ciaccio. Wideo na żywo zamieszczone na stronie internetowej pokazało tłumy odwiedzających, którzy w środę rano przybyli do ogrodu podziwiać to niezwykle rzadkie zjawisko.
To czwarty raz w ciągu niecałych dwóch lat, kiedy kwitnące trupie kwiaty ściągnęły do ogrodu tłumy odwiedzających. Spike pomimo przewidywań nie rozkwitł w sierpniu 2015 roku, ale miesiąc później zrobiła to Alice, a następnie Sprout w kwietniu 2016 roku.
Maria Campbell z Chicago odwiedziła ogród w drodze do pracy. Kobieta stwierdziła, że zapach nie był aż taki zły, jak mogłaby się spodziewać.
"To takie rzadkie i niezwykłe" - powiedziała. "Kwitnie tylko jeden dzień, więc nie ma zbyt wielu możliwości zobaczenia czy powąchania czegoś takiego".
Polska nazwa rośliny, dziwidło olbrzymie, pochodzi z przełomu XIX i XX w. i jest związana ze zdziwieniem, jakie roślina budziła wśród botaników. Bo nie dość, że wielka, to jeszcze śmierdząca. Kwiaty te rosną w lasach tropikalnych indonezyjskiej wyspy Sumatra. Osiągają nawet 10 stóp wysokości. Struktura liści może wynosić do 20 stóp wysokości i 16 stóp średnicy.
Pierwsze kwitnienie następuje blisko 10 lat po ukorzenieniu się bulwy, następne co 3-6 lat. W ciągu pierwszych ośmiu godzin od dojrzenia kwiat wydziela zapach porównywany m.in. do smrodu zgniłych jaj czy rozkładającej się padliny. Kwiat dziwidła zapylany jest bowiem przez muchy, które przywabiają takie zapachy.
Trupi kwiat odkrył w 1878 r. w lasach deszczowych Sumatry Odoardo Beccari, botanik włoski. W naturalnych warunkach w sezonie suchym bulwa tej rośliny pozostaje pod ziemią. Podczas pory deszczowej z ziemi wyłania się pojedynczy liść, rozwijający się na szczycie jak fontanna. Badacze nie potrafią ocenić, jak bardzo rozpowszechnione jest w naturze dziwidło. Według niektórych roślina ta jest zagrożona, a jej jedyne znane stanowisko znajduje się na Sumatrze.
Nasiona zgromadzone podczas wyprawy badawczej w 1993 r. trafiły do ogrodów botanicznych i szklarni uniwersyteckich oraz hodowców z całego świata. Dzięki prowadzonej przez nich hodowli coraz częściej podziwiać można kwiaty tej osobliwej rośliny.
Monitor
