W poniedziałek wieczorem ubrany w kamizelkę kuloodporną napastnik zabił pięć osób w południowo-zachodniej dzielnicy Filadelfii. Dwoje dzieci w wieku 2 i 13 lat zostało rannych.
Do kolejnej strzelaniny doszło tej samej nocy na festiwalu ulicznym w Fort Worth w Teksasie, gdzie zginęły trzy osoby, a osiem zostało rannych. Dzień wcześniej w dzielnicy Brooklyn Homes w Baltimore w strzelaninie na imprezie ulicznej zginęły dwie osoby, a 28 zostało rannych.
Są to jedne z 11 masowych strzelanin – zdefiniowanych jako akty przemocy z użyciem broni palnej, w których ranne lub zabiete zostały co najmniej cztery osoby – do których doszło w tym miesiącu oraz 346 masowych strzelanin od początku roku, według Gun Violence Archive.
W ostatnich latach wzrosła liczba masowych strzelanin, podobnie jak innych rodzajów przemocy z użyciem broni palnej, przez co broń palna stała się poważnym problemem zdrowia publicznego. Tylko w tym roku ponad 21 000 osób zginęło z powodu przemocy z użyciem broni palnej. Spośród tych zgonów 12 210 to samobójstwa.
Jednak wpływ przemocy z użyciem broni na zdrowie publiczne wykracza daleko poza tych, którzy zginęli lub zostali ranni. Znacznie większa liczba osób pozostaje w żałobie, przeżywa traumę i jest narażona na długotrwałe zmagania z szeregiem problemów ze zdrowiem psychicznym.
„Za każdym razem, gdy społeczność zostaje dotknięta masową przemocą na dużą skalę, zmienia się ona na zawsze” - mówi psycholog Robin Gurwitch z Duke University. „Nazwy tych społeczności są teraz powiązane z masową przemocą, czy to Sandy Hook, czy w Oklahoma City, Columbine. Jest ich tak wiele”.
Badania pokazują, że osoby znajdujące się najbliżej przemocy z użyciem broni palnej, będące jej świadkami, doznające obrażeń, tracące ukochaną osobę lub znajomego, a nawet mające kogoś bliskiego, który był obecny podczas tego typu incydentu, są najbardziej narażone na skutki dla zdrowia psychicznego.
Niedawna ankieta przeprowadzona przez KFF (wcześniej Kaiser Family Foundation) wykazała, że znaczna liczba Amerykanów bezpośrednio doświadczyła przemocy z użyciem broni palnej. Prawie 1 na 5 dorosłych respondentów ankiety powiedział, że stracił członka rodziny w wyniku przemocy z użyciem broni palnej, a podobna liczba stwierdziła, że była świadkiem, jak ktoś został postrzelony. Liczby te są jeszcze wyższe w społecznościach kolorowych.
Ale ostatnie badania pokazują również, że „członkowie społeczności również zostają dotknięci taką sytuacją, nawet jeśli nie dotyczy ona bezpośrednio osób, które znają” – mówi Gurwitch.
Przygotowani na to, że coś się może wydarzyć
Niedawne badanie przeprowadzone przez Szpital Dziecięcy w Filadelfii wykazało, że dzieci w promieniu pięciu przecznic od miejsca strzelaniny częściej trafiały na szpitalną izbę przyjęć w ciągu kilku tygodni po tym zdarzeniu z objawami problemów ze zdrowiem psychicznym, takimi jak niepokój i myśli samobójcze.
Bezpośrednio po przemocy z użyciem broni ludzie w dotkniętych społecznościach często doświadczają objawów „ostrego stresu”, mówi psycholog Julie Kaplow, wiceprezes ds. programów i polityki w zakresie traumy i żałoby w Meadows Mental Health Policy Institute w Teksasie.
„Ludzie są bardzo czujni, zdenerwowani, mogą mieć problemy ze snem lub jedzeniem, mogą być bardzo zdenerwowani, gdy opuszczają bliskich” – mówi Kaplow, która pomagała społecznościom dotkniętym zarówno strzelaniną w szkole średniej w Santa Fe w 2018 roku, jak i masową strzelaniną w szkole podstawowej w Uvalde w Teksasie.
Według Dona Rodricksa, felietonisty Baltimore Sun, to poczucie nadmiernej czujności spowodowane przemocą z użyciem broni dotyczy całego kraju. Pamięta, jak idąc na koncert z rodziną w ostatnich latach, od razu szukał wyjść awaryjnych i czujnie obserwował otoczenie „na wypadek gdyby coś się wydarzyło”.
„To wpływa na to, jak myślisz, kiedy wychodzisz w świat” – dodał. „Młodzi rodzice martwią się o swoje dzieci w szkole, ludzie boją, czy nie dojdzie do masowej strzelaniny podczas nabożeństwa, na które uczęszczają. Mam na myśli to, że 10-20 lat temu nawet nie pomyśleliby o potencjalnym zagrożeniu związanym z taką sytuacją”.
Większość dochodzi do siebie
Kaplow mówi, że dobrą wiadomością jest to, że większość ludzi z czasem wraca do zdrowia po tych objawach. Ale pewna część, „zwykle 25% osób”, doświadcza objawów przez długi czas.
„Niektóre z nich obejmują ponowne przeżywanie tej sytuacji - poczucie, że wszystko dzieje się od nowa, unikanie, niechęć do rozmowy lub myślenia o tym, co się stało. Odrętwienie, w którym mogą dosłownie czuć, że nie mają żadnych uczuć” – wyjaśnia Kaplow.
U dorosłych narażonych na tego typu stres mogą rozwinąć się pewne behawioralne problemy zdrowotne, takie jak nadużywanie substancji odurzających, wycofanie społeczne, a nawet myśli samobójcze.
A dzieci, które doświadczyły przemocy z użyciem broni, są również narażone na długoterminowe problemy ze zdrowiem psychicznym, zwłaszcza te z pewnymi wcześniej istniejącymi czynnikami ryzyka.
„Na przykład wiemy, że dzieci, które doświadczyły wcześniejszych urazów lub traum, są bardziej narażone na rozwój długoterminowego zespołu stresu pourazowego” – mówi Kaplow. A te dzieci częściej pochodzą ze społeczności kolorowych, które są bardziej narażone na chroniczną przemoc, a także śmierć z innych przyczyn”.
„Wiemy również dzieje się tak w przypadku tych, którzy mają bardzo małe wsparcie społeczne lub osób, które miały już poważne problemy ze zdrowiem psychicznym przed wydarzeniem, takie jak lęki lub depresja”.
Dzieci są również bardziej narażone na długoterminowe problemy ze zdrowiem psychicznym, gdy ich rodzice i / lub opiekunowie nie otrzymują wsparcia, którego potrzebują, wyjaśnia Kaplow.
„Dzieci to gąbki i chłoną wszystko, co widzą i słyszą w swoim otoczeniu” – mówi. „A jeśli obejmuje to opiekuna, który jest bardzo spanikowany lub bardzo zaniepokojony tym, co się dzieje, może to znacznie wpłynąć na samopoczucie dziecka”.
Tak więc zapewnienie wsparcia społecznego i psychicznego dorosłym w życiu dzieci jest kluczem do pomocy społecznościom w wychodzeniu z traumy związanej z przemocą z użyciem broni.
Żałoba
Kluczowe znaczenie ma również długoterminowe wsparcie w żałobie, dodaje Kaplow.
„Wiemy, że w przypadku tych społeczności, chociaż trauma może z czasem ustąpić, a zwykle tak się dzieje, smutek pozostaje. I jest to obszar, któremu poświęca się bardzo mało uwagi”.
Mówi, że w tym miejscu organizacje działające w danych społecznościach i wyznaniach mogą odegrać dużą rolę w leczeniu społeczności przed potencjalnymi długoterminowymi skutkami przemocy z użyciem broni.
jm
