W miarę przyspieszania zmian klimatycznych naukowcy starają się zrozumieć, w jaki sposób bezlodowe zimy mogą wpłynąć na największy na świecie system słodkiej wody, czyli Wielkich Jezior. Większość skutków jest nadal teoretyczna, ponieważ jeziora są na ogół zbyt zdradliwe, aby w najzimniejszych miesiącach odbywały się wyprawy zbierające dane, a biolodzy od dawna uważali, że pod lodem ma miejsce niewielka aktywność ekologiczna. Twierdzą jednak, że zmiany mogą mieć poważne skutki dla środowiska, gospodarki i kultury, w tym poprzez szkody dla niektórych gatunków ryb, erozję plaż, podsycanie zakwitów glonów i zatykanie kanałów żeglugowych.
„Ten rok naprawdę uświadomił nam, że musimy zebrać więcej danych” – powiedziała Trista Vick-Majors, adiunkt biologii, która bada ekosystemy wodne w Michigan Tech. „Po prostu nie można przewidzieć, jak ekosystem zareaguje na zmiany na dużą skalę, które obserwujemy”.
Według Europejskiej Agencji Klimatycznej w styczniu na planecie panowały rekordowo wysokie temperatury ósmy miesiąc z rzędu. Rejon Midwest nie jest wyjątkiem – w Chicago pod koniec ubiegłego miesiąca temperatura wyniosła około 70 stopni (21 stopni Celsjusza), a w Wisconsin odnotowano pierwsze tornada w lutym.
Pokrywa lodowa Wielkich Jezior (których łączna powierzchnia jest mniej więcej równa Wielkiej Brytanii) osiągała zazwyczaj najwyższą wartość w połowie lutego w ciągu ostatnich 50 lat, czasami aż 91% powierzchni jezior było pokrytych. Według stanu na połowę lutego br. jedynie 3% jezior było pokrytych lodem, co stanowiło najniższy wynik od 1973 roku, kiedy rozpoczęto prowadzenie ewidencji dla tego obszaru.
Naukowcy nie mają zbyt wielu danych na temat tego, jak lata bezlodowych zim mogą zmienić jeziora, ale mają mnóstwo teorii.
Bezlodowe jeziora mogłyby szybciej absorbować światło słoneczne i szybciej się nagrzewać na wiosnę. Niektórzy biolodzy spekulują, że może to prowadzić do wcześniejszych i większych zakwitów sinic, które mogą być toksyczne dla ludzi i utrudniać turystykę letnią.
Bez lodu górne poziomy jezior będą prawdopodobnie nagrzewać się jeszcze szybciej niż zwykle, przyczyniając się do stratyfikacji termicznej, w wyniku której tworzą się warstwy zimniejszej i cieplejszej wody. Mniej tlenu przedostanie się do niższych, zimniejszych i gęstszych poziomów, co może spowodować śmierć planktonu i innych organizmów – uważają niektórzy naukowcy. Sieja i pstrąg jeziorowy zwykle wylęgają się wiosną i żywią się planktonem, zatem mniejsza ilość planktonu prawdopodobnie spowodowałaby zmniejszenie populacji ryb, co potencjalnie doprowadziłoby do zaostrzenia limitów połowowych i wyższych cen w sklepach spożywczych i restauracjach.
Mniej lodu może przełożyć się na dłuższe sezony połowowe, ale zimowe burze mogą zniszczyć sieci i pułapki oraz zniszczyć jaja siei - powiedział Titus Seilheimer, specjalista ds. rybołówstwa na Uniwersytecie Wisconsin-Madison.
Mniej lodu może również prowadzić do wydłużenia sezonu żeglugi po jeziorach. Jednak bez pokrywy lodowej na jeziorach potężne zimowe burze mogą w większym stopniu wpływać na erozję linii brzegowej, co mogłoby zepchnąć więcej osadów do portów i sprawić, że jeziora stałyby się płytsze i trudniejsze w żegludze, powiedział Eric Peace, wiceprezes Lake Carriers Association. W połączeniu z niższym poziomem jezior ze względu na zwiększone parowanie, statki być może będą musiały przewozić mniej ładunku, aby zmniejszyć zanurzenie w wodzie – dodał.
jm
